Το κίνημα των πλατειών έχει ήδη ένα δεύτερο πολιτικό αποτέλεσμα –δεδομένου πως το πρώτο και σημαντικότερο είναι η ίδια του η παρουσία- που είναι ο καταναγκασμός της κυβέρνησης σε κινήσεις απεγνωσμένης άμυνας για πρώτη, στην πραγματικότητα, φορά από την ανάληψη της εξουσίας κι έπειτα. Τα καρογιοζιλίκια του τελευταίου διημέρου ανοίγουν το δρόμο στην ήττα της. Το αν αυτή η ήττα θα σημάνει και συνολική ήττα της ασκούμενης πολιτικής είναι ακόμη άδηλο. Η πρεμούρα, πάντως, που έχει ενσκήψει και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού για την «εξεύρεση λύσης» δείχνει πως οι δυνατότητες υπάρχουν, οι συσχετισμοί δεν είναι οριστικοί και ο κόσμος θα ανοίξει ή δεν θα ανοίξει δρόμους. Κάνοντας παντού και για πολύ κάτι σαν αυτό που κάνουν οι ελληνικές πλατείες, ιδίως τις Κυριακές.

Συνέχεια →