ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΣΠΟΥΡΔΑΛΑΚΗ
Ο «4ος δρόμος» δεν είναι κάτι καινούριο. Στην καλύτερη περίπτωση αποτελεί μια επικαιροποιημένη προσπάθεια νομιμοποίησης των κυβερνητικών πολιτικών, μια απόπειρα να συγκροτηθεί το (απαραίτητο) πρόταγμα της επιχειρούμενης ηγεμονίας του κυβερνώντος κόμματος.
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν -
Έψιλον – Kυριακάτικη Ελευθεροτυπία 18/07/2010
ΣYNENTEYΞH της Χριστίνας Πάντζου με τον αργεντίνο οικονομικό αναλυτή
Jorge Altamira*
«H εμπειρία μου από την Aργεντινή; Aν συνεχίσετε έτσι, θα χρεοκοπήσετε»
Aπό τις ηγετικές φυσιογνωμίες της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος στη Λατινική Aμερική, ο Xόρχε Aλταμίρα ήρθε πριν από λίγες μέρες στη χώρα μας για να μας μεταφέρει αυτά που έπαθε –και έμαθε– ο λαός της Aργεντινής από την κηδεμονία του ΔNT. Tι μας είπε; Mονόδρομος τα μέτρα της τρόικας. Προς την καταστροφή μας…
Κυριαρχούσε ο συνδυασμός οικονομικής ύφεσης και δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Ο εξωτερικός δανεισμός έγινε πολύ ακριβός και η αποπληρωμή του χρέους εξαιρετικά δύσκολη, γιατί συνήθως καλυπτόταν με εξωτερικό δανεισμό. Εφάρμοσαν τη λογική του ΔΝΤ, επιχειρώντας να σώσουν τη συναλλαγματική ισοτιμία με δραστικά μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας. Επέβαλαν περικοπές στον προϋπολογισμό, μείωσαν τις συντάξεις, πήραν μέτρα που έπλητταν το εισόδημα των εργαζομένων. Κι όλα αυτά χωρίς καμιά συναίνεση και αθετώντας κατάφωρα τις προεκλογικές τους υποσχέσεις: η νίκη τους συμβόλιζε την αντίθεση στις πολιτικές του παρελθόντος, αλλά διέψευσαν τις προσδοκίες για αλλαγή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, καθώς ήταν αυτές ακριβώς που εφάρμοσαν. Αυτές οι πολιτικές οδήγησαν σε μεγαλύτερη ύφεση, μικρότερη συγκέντρωση εσόδων, όξυνση των προβλημάτων και μια δίχως προηγούμενο κρίση που έφερε τη χρεοκοπία».
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν -
ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΕΔΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ
Διαβάζοντας ένα μυθιστόρημα, ο αναγνώστης διακρίνει, επισημαίνει και επικεντρώνεται σε πτυχές, καταστάσεις, συναισθήματα και χαρακτήρες που ένας άλλος αναγνώστης απλώς θα τα παρατηρούσε και θα προσπερνούσε αδιάφορα. Όπως στην καθημερινή μας ζωή, η πρόσληψη ενός λογοτεχνικού έργου μεσολαβείται από τον ίδιο τον αναγνώστη: τις γνώσεις, τις εμπειρίες, τις ευαισθησίες και τα συναισθήματά του. Αυτό που ο Αλτουσέρ ονόμασε «η προβληματική της ανάγνωσης», τα ερωτήματα που θέτουμε ως αναγνώστες στο κείμενο, ενυπάρχει «σε πρακτική μορφή», έστω και μη πλήρως συνειδητή, και μέσα από αυτή την προκατειλημμένη ανάγνωση συλλέγουμε τις αναγνωρίσιμες ψηφίδες και ανα-δημιουργούμε τη δική μας εκδοχή.
Αυγή 15/05/2010
ΤΗΣ ΤΑΣΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
Η διαχείριση της κρίσης του δημόσιου χρέους από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα και τους ηγεμονικούς κύκλους της Ε.Ε., με επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου την άνευ όρων προσαρμογή, απειλεί με χρεωκοπία όχι μόνο τη δημόσια οικονομία, αλλά τις πιο βασικές κοινωνικές ανάγκες. Συνέχεια
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: δημοκρατια, ιδεολογια, κριση
ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΕΔΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ
Οι Πανεπιστημιακοί του Συνασπισμού της Αθήνας οργανώνουν μια διαφορετικού περιεχομένου εκδήλωση σήμερα στις 7.30 μ.μ. στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20.
Θέμα της «η Διακυβέρνηση του Τρόμου», υπότιτλος «τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί, η ακαδημαϊκή κοινότητα» και οι ομιλητές ξεχωριστοί: ο Γιάννης Δραγασάκης, γνωστός σε όλους μας πολιτικός και οικονομολόγος, η καθηγήτρια του Παντείου Αλεξάνδρα Κορωναίου, κοινωνιολόγος με μακροχρόνιο ερευνητικό έργο στις επιδράσεις του Τύπου και ιδιαίτερα της τηλεόρασης στην ψυχική και κοινωνική πραγματικότητα, ο επίσης καθηγητής από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Χριστόφορος Βερναρδάκης, πολιτικός επιστήμονας, ειδικευμένος στις αναλύσεις της «κοινής γνώμης», και ο δημοσιογράφος Γιάννης Κιμπουρόπουλος, διευθυντής σύνταξης του «Κόσμου του Επενδυτή», ο οποίος ανέλαβε και τον ρόλο του συντονιστή της συζήτησης.
Ο Τζων Γκραίυ (γενν. 1948) πολιτικός φιλόσοφος και μέχρι πρόσφατα καθηγητής ευρωπαϊκής σκέψης στο London School of Economics, ξεκίνησε την ακαδημαϊκή σταδιοδρομία του μελετώντας το έργο του Τζων Στιουαρτ Μιλ και του Φρήντριχ Χάγιεκ. Τη δεκαετία του 1980 υπήρξε ένθερμος οπαδός του φιλελευθερισμού και της κυβέρνησης Θάτσερ, στη συνέχεια όμως αποτέλεσε έναν από τους σφοδότερους κριτικούς της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Στα ελληνικά κυκλοφορούν πέντε βιβλία του, με γνωστότερο την Απατηλή αυγή (εκδ. Πόλις). Το βιβλιοκριτικό δοκίμιο που ακολουθεί εκκινεί από το έργο τού Raymont Plant The Neoliberal State (Oxford University Press, 2009) και δημοσιεύθηκε, με τίτλο «The nanny diaries», στο New Statesman, στις 7.1.2010.
ΤΟΥ ΤΖΩΝ ΓΚΡΑΙΥ
Οι νεοφιλελεύθεροι ήθελαν να περιορίσουν το εύρος της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά το αποτέλεσμα της πολιτικής τους είναι μια τεράστια επέκταση των κρατικών εξουσιών. Απορρυθμίζοντας το χρηματοπιστωτικό σύστημα άφησαν τις τράπεζες ελεύθερες να κερδοσκοπούν, κι αυτές το έκαναν με ενθουσιασμό και χωρίς δισταγμούς. Το αποτέλεσμα ήταν μια συσσώρευση τοξικών προϊόντων που απείλησε το σύνολο του τραπεζικού συστήματος. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να παρέμβει για να σώσει το σύστημα από την αυτοκαταστροφή, αλλά με το αναπόφευκτο τίμημα να υπερχρεωθεί η ίδια.
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: στρατηγικη, Ευρωπη, ΣΥΡΙΖΑ, ιδεολογια
Μια συζήτηση των «Ενθεμάτων» με τον Γεράσιμο Μοσχονά
Το δίλημμα «προγραμματική» ή «αντισυστημική» αντιπολίτευση είναι ψευδές
Ένα από τα θέματα που απασχολούν τη συζήτηση στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι «προγραμματική» ή «αντισυστημική» αντιπολίτευση. Το θίξατε πρόσφατα σε μια ομιλία σας.
Οι εκλογείς δεν διαβάζουν τα μακροσκελή προγράμματα. Επηρεάζονται όμως από τα «μεγάλα θέματα», από τις μεγάλες κεντρικές προτάσεις ενός κόμματος, όπως αυτές αναδεικνύονται από τους ηγέτες και τη δημόσια δράση του κόμματος, επηρεάζονται από τους ξεκάθαρους στόχους και τις ισχυρές ιδέες για την πορεία μιας χώρας ή ενός κοινωνικού τομέα. Οι πολιτικές ταυτότητες συγκροτούνται και μεταλλάσσονται γύρω από προγραμματικά και ιδεολογικά «κομβικά σημεία» που προσφέρουν στη κοινωνία προτάσεις πολιτικής για το παρόν και το μέλλον. Μια από τις διαδεδομένες πλάνες της εποχής μας είναι ότι τα προγράμματα «δεν μετράνε». Νομίζω ότι τα κομματικά προγράμματα μετράνε σήμερα περισσότερο από ποτέ. Έστω και αν τα διαβάζουν ελάχιστοι, διότι πράγματι μόνο ελάχιστοι τα διαβάζουν.
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν -
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: στρατηγικη, Ευρωπη, δημοκρατια, εργασια, ευρωκομμουνισμος, κριση
Εμείς, πολιτικοί παράγοντες μέλη του Κόμματος Die Linke, που ασχολούμαστε με τα ευρωπαϊκά και οικονομικά θέματα στη Γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή, εκφράζουμε, με αφορμή και τη γενική απεργία της περασμένης Τετάρτης στην Ελλάδα, την ολόπλευρη αλληλεγγύη μας στους απεργούς.
Εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για την άνευ προηγουμένου εκστρατεία που έχει ενορχηστρωθεί με στόχο την Ελλάδα. Η δύσκολη θέση της χώρας γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για την ενεργοποίηση προκαταλήψεων. Οι πολίτες της Ελλάδας, γυναίκες και άνδρες, κατασυκοφαντούνται, κατηγορούνται ότι είναι «κατά συρροή ψεύτες και ότι συστηματικά παραποιούν τα στατιστικά στοιχειά», ότι συνεχώς κατεργάζονται » ύπουλες πολιτικές».
Οι Έλληνες, δήθεν, ζουν σ’ έναν «παράδεισο» απ’ τον οποίο «επειγόντως πρέπει να απαλλαγούμε». Στο στόχαστρο, όμως, των νεοφιλελεύθερων μέσων ενημέρωσης και πολιτικών παραγόντων δεν βρίσκεται μόνον η Ελλάδα.
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΑΒΙΛΑ
Η πρόταση για την αναδιάρθρωση του χάρτη της τοπικής αυτοδιοίκησης ονομάστηκε «Καλλικράτης». Ποιος είναι ο Καλλικράτης; Είναι γνωστός στους επιμελείς μαθητές ως το νούμερο δύο των αρχιτεκτόνων της οικοδόμησης του Παρθενώνα. Την πολλή δόξα, έχει εισπράξει ο έτερος, ο Ικτίνος, και ο γλύπτης Φειδίας. Ο Καλλικράτης έχει επίσης στο βιογραφικό του το κομψοτέχνημα της Ακρόπολης, τον μικρό ναό της Αθηνάς Νίκης, στη νότια πλευρά των Προπυλαίων. Συμμετείχε και στην κατασκευή των Μακρών Τειχών.
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: στρατηγικη, δημοκρατια, δικαιωματα, εργασια, ιδεολογια, κινήματα
ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΚΟΥΡΑΚΗ
Κάθε απόλυση εργαζομένου είναι ακρωτηριασμός. Είναι η ακρότατη βία. Οι διαφορές δεν λύνονται με το δίκαιο της ιδιοκτησίας ούτε με το δίκαιο της εξουσίας. Οι διαφορές λύνονται από την ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ και στη συγκεκριμένη περίπτωση από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι όλοι οι εργαζόμενοι είναι πάντοτε εντάξει στα καθήκοντά τους (και δεν αναφέρομαι στη συγκεκριμένη περίπτωση του Ντίνου Παλαιστίδη). Την αντίθεση όμως δεν την λύνει η μονοπρόσωπη εξουσία, δηλαδή το αφεντικό ή ο διευθυντής, γιατί είναι ανεξέλεγκτος και δεν λογοδοτεί (συνήθως) σε κανέναν. Την αντίθεση την λύνει η συνέλευση της Κοινότητας, με αίσθημα αλληλεγγύης και δικαίου. Και βέβαια η λύση δεν είναι ο εξοστρακισμός. Αυτή η μοίρα επιφυλάσσεται (σπανίως) σε εκείνους που στρέφονται εναντίον της ομάδας.
Στη χώρα μας δυστυχώς δεν υπάρχουν αυτοδιαχειριζόμενες ομάδες εργαζομένων καθώς απέχουμε πολύ από μορφές αυτοθέσμισης της κοινωνίας. Υπάρχει όμως η συνέλευση των εργαζομένων και το σωματείο. Ας αξιοποιήσουμε αυτά κι ας μην διολισθήσουμε στο να αναμένουμε τις αποφάσεις των δικαστηρίων για να πάρουμε θέση για το δίκιο των εργαζομένων. Νόμιμο δεν σημαίνει ότι είναι και ηθικό, ούτε ότι είναι και κοινωνικά δίκαιο. (Τα εργασιακά, τα ασφαλιστικά, τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων πετσοκόβονται με ΝΟΜΙΜΟ τρόπο, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους με ΝΟΜΙΜΟ τρόπο εξολοθρεύουν ανθρώπους στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και αλλού)
Όσον αφορά την ΑΓΡΑ, αλλά και κάθε φυσικό πρόσωπο, είναι δίκαιο να αναγνωρίζεται η προσφορά εκάστου, αλλά οι αλλοτινές περγαμηνές δεν μπορεί να αποτελούν διαρκές και ισόβιο διαβατήριο ορθής στάσης. «Το θέμα είναι τώρα τι λες». Όχι δηλαδή τι έχει κάνει η Άγρα γενικά ως τώρα, αλλά πώς πράττει συγκεκριμένα με τον εργαζόμενο Ντίνο Παλαιστίδη.
Οι δε διανοούμενοι αν δεν μπορούν -ως οφείλουν εκ της θέσεώς τους – να υπερασπιστούν τους εργαζόμενους, αν δεν τολμούν να συγκρουστούν, καλύτερα να σιωπούν. Όταν διακυβεύονται τόσο μεγάλα ζητήματα, οι καθωσπρεπισμοί μπαίνουν στην άκρη. Εδώ δεν είναι δημόσιες σχέσεις, είναι σχέσεις ζωής.
Η ΑΥΓΗ με απογοήτευσε. Δεν την δικαιώνω. Η πολιτική των ίσων αποστάσεων (στην καλύτερη περίπτωση) μου είναι ξένη. Περιμένω να επανορθώσει.
Το κακόγουστο σήριαλ της παραμονής των παράνομων υπαίθριων διαφημιστικών πινακίδων στη θέση τους παρά τις κυβερνητικές διακηρύξεις και τις δικαστικές αποφάσεις συνεχίζεται. Η σύγχρονη αυτή εκδοχή της Λερναίας Ύδρας έχει στοιχίσει τη ζωή δεκάδων ανθρώπων – κυρίως νέων τα τελευταία χρόνια.
Με αγανάκτηση παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες τη διαφημιστική καμπάνια που πραγματοποιεί εκ μέρους των εμπλεκομένων εταιριών η ένωση τους ΕΡΜΗΣ.
Γιατί:
-Χρησιμοποιούν το μαύρο χρώμα του πένθους , του πένθους που εμείς και οι φίλοι μας γνωρίσαμε εξ αιτίας τους, σαν μέσο για να δείξουν τον πόνο τους για την ενδεχόμενη μείωση των κερδών τους.
-Χρησιμοποιούν την υπαίθρια διαφήμιση για να διεκδικήσουν την συνέχιση και των παράνομων δραστηριοτήτων τους για τις οποίες έχει πολλές φορές αποφανθεί τελεσίδικα η δικαιοσύνη.
-Αντιπαραθέτουν προκλητικά στους δεκάδες νεκρούς, τους «20.000 ανέργους» που δήθεν θα προκύψουν από την απαγόρευση. Θέλοντας να μας εξοικειώσουν με τον θάνατο σαν παράπλευρη συνέπεια της οικονομικής δραστηριότητας και των κερδών τους. Ανεργία η θάνατος, ιδού το δίλημμα του νεοέλληνα.
-Στηρίζεται στο ψέμα: ούτε στην Ευρώπη επιτρέπεται κάθε είδους υπαίθρια διαφήμιση, ούτε εδώ κανείς ζήτησε την παντελή κατάργηση τους. Αλλοίμονο γνωρίζουμε καλά σε ποια κοινωνία ζούμε.
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: βια, δημοκρατια, καταστολη
ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Τον φάγαμε τον πούστη! Ας σταθεί η Ελλάς του Νόμου και της Τάξης προσοχή μπροστά στις τέσσερις αυτές λέξεις του μεθυσμένου από θρίαμβο αστυνομικού, που διαπιστώνει ότι οι σφαίρες του βρήκαν τον ζωντανό τους στόχο στον Βύρωνα. Κι ας λέει τώρα ο χάρος με στολή ότι δεν το ήθελε, έκανε λάθος, νόμισε, διατελούσε εν συγχύσει, μπερδεύτηκε, άνθρωπος είναι κι αυτός. Εμείς κρατάμε τον πληθυντικό της αλήθειας: Τον φάγαμε! Πολλοί μαζί, καθείς με τα όπλα του. Και ξέρουμε ποιοι…
ΤΗΣ ΝΤΙΝΑΣ ΒΑΪΟΥ
Το τελευταίο διάστημα, μαζί με τη σαρωτική επίθεση στον κόσμο της εργασίας, είμαστε μάρτυρες και μιας συστηματικής διαδικασίας υπόσκαψης του δημόσιου τομέα. Έτσι, οι περικοπές προσωπικού, μισθών/επιδομάτων, εξοπλισμών, υλικών κ.λπ. μπορούν να απολαμβάνουν κοινωνική αποδοχή και νομιμοποίηση. Παλιότερα στο στόχαστρο βρέθηκαν οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, ακολούθησαν οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων και πολλοί άλλοι. Εδώ και λίγες μέρες στη θέση αυτή έχει μπει το Εθνικό Σύστημα Υγείας και, κυρίως, το προσωπικό που το υλοποιεί.
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: στρατηγικη, αντιεθνικισμος, δημοκρατια, δικαιωματα, ιδεολογια, κινήματα
ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗ ΜΠΟΥΡΝΑΖΟΥ
Εδώ και δύο μήνες μια μεγάλη ιδεολογική και πολιτική μάχη εξελίσσεται στην ελληνική κοινωνία. Μια μάχη με σημασία, ενδιαφέρον, αλλά και μια ιδιοτυπία. Σ’ αυτήν πολεμάει μονάχα μία πλευρά: η ακροδεξιά.
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν -
ΤΟΥ ΙΟΥ
Με καθαρές τοποθετήσεις και πειστικές απαντήσεις, ο Γιάννης Δραγασάκης και ο Γιάννης Μηλιός δίνουν το περίγραμμα μιας ρεαλιστικής και κοινωνικά δικαιότερης οικονομικής πολιτικής που προϋποθέτει απλώς το να μην «χρωστάει κανείς σε κανέναν».
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν -
ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
Εάν τα πράγματα στην Αριστερά ήταν καλύτερα, στην πρωτοβουλία του Αλέκου Αλαβάνου θα βλέπαμε μονάχα την προσπάθεια ενός τέως ηγέτη να επανέλθει. Και στην κρίση των ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των σχολιαστών στα ΜΜΕ θα έπαιζε αναμφισβήτητα μεγαλύτερο ρόλο η απουσία του -και η ζημιά που έκανε αυτή η απουσία- από την προεκλογική καμπάνια της παράταξης στην οποία με τις νέες του κινήσεις επιδιώκει να παίξει έναν ιδιαίτερο ρόλο.
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: αντιεθνικισμος, ιστορια, ιδεολογια
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΛΜΠΑΝΗ
Αν δεν είχε γίνει ο τραμπουκισμός των νεοναζί στην παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Γκουρογιάννη «Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή» (εκδόσεις Μεταίχμιο), πιθανότατα να μην το είχα διαβάσει. Άλλα όπως το έχουμε δει και στα καθ’ ημάς, η αγωνιστική πλειοδοσία, όταν δεν συνοδεύεται από πολιτική διορατικότητα, επιφέρει συνήθως τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα (από την άλλη μεριά βέβαια, η διορατικότητα χωρίς την αγωνιστικότητα οδηγεί στον κυνισμό και την απραξία…). Οι νεοναζί, λοιπόν, έκαναν μια πρώτης τάξεως διαφήμιση στον Γκουρογιάννη, και το ότι ο γράφων έσπευσε να αγοράσει το εν λόγω αντεθνικό μυθιστόρημα, αποτελεί τεκμήριο της αποτελεσματικότητας μιας τέτοιας προωθητικής ενέργειας.
Συνέχεια
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν -
ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΝΤΟΥ
Όσο η πίεση από τις διεθνείς αγορές, το έλλειμμα και το χρέος της χώρας αυξάνει τόσο ανοίγει από διάφορες πλευρές η συζήτηση για την ανάγκη εξοικονόμησης χρημάτων από τον δημόσιο τομέα. Και για να χρυσωθεί το χάπι σε μια κοινωνία που την προετοιμάζουν για μεγάλη ανεργία και μειώσεις μισθών, πετάνε πού και πού κάποια πυροτεχνήματα ότι δήθεν και η εξουσία σφίγγει το ζωνάρι της.
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΖΗ
Το σχέδιο νόμου για τα εργασιακά που φιλοδοξεί από τον τίτλο του να καταπολεμήσει την εργασιακή ανασφάλεια, ελληνική εκδοχή της flexicurity, δεν ανταποκρίνεται στο στόχο του.
Συνέχεια
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν -
ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΑΣ ΨΑΡΡΑ
Δεν έχω ιδιαίτερη συμπάθεια στις ιστορικές αναλογίες. Κουβαλάνε έναν υπόρρητο διδακτισμό και καμώνονται πως έχουν τη δύναμη να προλέγουν τα μελλούμενα. Μόνο που τη φορά αυτή ο πειρασμός είναι μεγάλος -και οι ομοιότητες σημαίνουσες. Εξηγούμαι: η συζήτηση («δημόσια διαβούλευση», στο κυβερνητικό ιδίωμα), που διεξάγεται τη στιγμή αυτή με θέμα την ψήφο των μεταναστών, διαθέτει εκπληκτικές συγγένειες με τη -λησμονημένη πια- διαμάχη, που πριν από ογδόντα χρόνια συνόδευσε την αργόσυρτη διαδικασία παροχής στις γυναίκες των πολιτικών τους δικαιωμάτων.
Συνέχεια
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: δημοκρατια, δικαιωματα
ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΚΟΥΛΟΥΡΗ
Ο διάλογος σχετικά με το αν θα πρέπει να δοθούν πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες έχει αναδείξει δύο αντιμαχόμενες ομάδες, οι οποίες, όπως συχνά συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις, εμφανίζονται με όρους ακραίας αντιπαλότητας και διαφωνίας. Απέναντι στο απόλυτο «ναι» ορθώνεται ένα κατηγορηματικό «όχι». Η εικόνα αυτή καλλιεργείται για πολιτικές και επικοινωνιακές σκοπιμότητες και δεν αποδίδει τις πραγματικές θέσεις των κομμάτων αλλά ούτε και των πολιτών. Συνέχεια
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: αντιεθνικισμος, δημοκρατια, δικαιωματα, ιδεολογια
Η Νάντια Ουρμπινάτι δεν βρίσκει αστείο ούτε γραφικό τον Μπερλουσκόνι. Οσο πολλοί συμπατριώτες της και ακόμη περισσότεροι Ευρωπαίοι γελούν με τα απίστευτα καμώματά του, η Ουρμπινάτι κάνει λόγο για μια «πληγή δεσποτισμού» από την οποία υποφέρει η χώρα της και αγωνιά θεωρώντας πως αρνούνται να αντικρίσουν την πραγματικότητα: «Η σημερινή κυβέρνηση είναι πολύ ακραία.
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: δημοκρατια, δικαιωματα
ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΤΣΙΜΙΤΑΚΗ
Η πληροφοριακή απελευθέρωση, η διαδραστικότητα, η ηλεκτρονική δημοκρατία δεν είναι κάποιο είδος πανάκειας της εποχής μας. Οι νέες τεχνολογίες, όπως έδειξε η πρόσφατη ανοικτή διαβούλευση για το νομοσχέδιο νομιμοποίησης των μεταναστών, μπορεί να οδηγήσουν στα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα, αν δεν εντάσσονται σε ένα ολοκληρωμένο πολιτικό σχέδιο και δεν υλοποιούνται σε περιβάλλον ορθού, κριτικού και δομημένου δημοσίου διαλόγου. Εδραιωμένες προκαταλήψεις, φόβοι και μια καλή προσπάθεια χάκινγκ μπορεί να εκτρέψουν τη συζήτηση.
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: Συνασπισμός, ΣΥΡΙΖΑ
ΤΟΥ ΙΟΥ
Ο Λεωνίδας Κύρκος αγωνίστηκε σ’ όλη του τη ζωή με αυταπάρνηση. Τη στράτευσή του στην Αριστερά την πλήρωσε με βαριές καταδίκες, φυλακίσεις, εξορίες. Μόνο που τα τελευταία 40 χρόνια τον διακατέχει μια έμμονη πολιτική ιδέα: πώς θα βρεθεί ένας κοινός τόπος μεταξύ όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, προκειμένου να ξεπεραστεί η «εθνική κρίση» προς όφελος όλων. Μια ιδέα δανεισμένη από τις επεξεργασίες του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και τη στρατηγική του «ιστορικού συμβιβασμού».
Με την κόρη του καθισμένη στα γόνατά του και το στόμα του γεμάτο γρανίτα από εξωτικά φρούτα, ο Ολιβιέ Μερί μιλάει για «πάλη των τάξεων» και για «μαζική δράση».
ΛΗΔΑ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Οι λέξεις αυτές μπορεί να φαίνονται ξεπερασμένες στη μητροπολιτική Γαλλία. Οχι όμως κι εδώ, δίπλα στα έλη της Γουαδελούπης και στο μανγκρόβιο(1) δάσος. Οχι ειδικά σήμερα, ένα Σάββατο του Αυγούστου που οι πυροσβέστες του αεροδρομίου γιορτάζουν τη νίκη τους.
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: στρατηγικη, εκλογές
ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΚΟΥΡΑΚΗ
Η αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσης στους δήμους της χώρας ασφαλώς και συνδέεται με τα πρόσωπα που καλούνται να υπηρετήσουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση (Τ.Α.), αλλά δεν εξαντλείται σε αυτά:
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: δημοκρατια, δικαιωματα, κινήματα
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Εδώ και εβδομάδες διεξάγεται στη Γαλλία μια έντονη δημόσια διαβούλευση περί της γαλλικής εθνικής ταυτότητας. Η εν λόγω συζήτηση επιβλήθηκε από την κυβέρνηση Σαρκοζί τόσο εντός των κρατικών θεσμών όσο και στα ΜΜΕ. Τα ερωτήματα που κυριαρχούν αφορούν την ανακάλυψη των συστατικών της γαλλικής ταυτότητας, την εθνική υπερηφάνεια, τον αποκλεισμό «ακραίων ιδιωμάτων» (π.χ. μπούργκα) από τον γαλλικό πολιτισμό.
Filed under: - Εγραψαν, διαβασαμε, μας αρεσαν - | Ετικέτες: Ευρωπη, ΣΥΡΙΖΑ, ιδεολογια, κριση
ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΥ
Η συζήτηση στη βουλή για τον προϋπολογισμό, όπως και η παράλληλή της, που γίνεται πολλές μέρες τώρα και αφορά την οικονομική και κοινωνική πολιτική που θα ασκηθεί, αποκαλύπτει με πολύ σαφή τρόπο το εξής: η εναλλαγή στην κυβέρνηση δεν φέρνει καμία, σχεδόν, ανάσα στον δικομματισμό. Η νέα κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ εν προκειμένω, βρίσκεται με τις ίδιες ακριβώς δυσκολίες ή και μεγαλύτερες ακόμη, που βρισκόταν λίγους μήνες πριν η κυβέρνηση της Ν.Δ.
kokkinoprasinodiktyo.wordpress.com 